امروز در این مقاله از وبلاگ میخوانیم ، سوالات زیادی در مورد تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی وجود دارد. پروتئین یکی از بلوک های سازنده بدن است. تمامی اندام های بدن از ماهیچه ها گرفته تا استخوان ها، پوست و مو به پروتئین نیاز دارند نیاز دارند و این پروتئین باید از رژیم غذایی تامین شود. پروتئین ها از آمینو اسیدها تشکیل شده اند. بدن انسان برای عملکرد صحیح به وجود 22 آمینو اسید نیاز دارد. منابع خارجی به این موضوع اشاره می کنند که بدن انسان قادر نیست آمینو اسیدهای مورد نیازش را تامین کند. به همین دلیل پیروی از رژیم غذایی حاوی پروتئین اهمیت بسیار زیادی دارد. حفظ تعادل آمینو اسیدهای بدن نقش موثری در ارتقا سلامتی، به ویژه سلامتی عضلات، دارد. با توجه به تمامی این موارد درک تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی یکی از موضوعاتی است که باید پاسخ دقیقی به آن داده شود.
در همین ابتدای کار در مورد تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی باید بگوییم که پروتئین های گیاهی و حیوانی دارای آمینو اسیدهای متفاوتی هستند. آمینو اسیدها اجزای سازنده پروتئین ها هستند. وقتی بدن پروتئین های موجود در غذا را هضم می کند، این آمینو اسیدها در بدن فعال می شوند. بدن انسان در زمان های مختلف به آمینو اسیدهای متفاوت نیاز دارد. تامین آمینو اسیدهای ضروری برای بدن اهمیت بسیار زیادی دارد. برخی از مواد غذایی منابع پروتئین کامل هستند که به شرح زیرند:
ماهی
تخم مرغ
محصولات لبنی مانند پنیر و شیر
گوشت قرمز
گوشت مرغ مانند بلدرچین، مرغ و بوقلمون
نکته بسیار مهمی که در تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی وجود دارد این است که اکثر پروتئین های گیاهی ناقص هستند: یعنی حداقل یکی از آمینو اسیدهای ضروری را ندارند. با این وجود، برخی از غذاهای گیاهی مانند کینوا و گندم سیاه منابع کامل پروتئین هستند.
کسانی که گیاهخوار هستند و از رژیم غذایی گیاهخواری پیروی می کنند باید استفاده از مکمل پروتئین را آغاز کنند تا نیازهای بدن خود را تامین نمایند. همچنین، باید بدانید معمولا پروتئین های گیاهی دیرتر از پروتئین های حیوانی هضم می شوند. برخی از مواد گیاهی که حاوی پروتئین زیادی هستند به شرح زیرند:
بسیاری از آجیل ها، غلات و سبزیجات دیگر نیز حاوی مقادیر بالایی پروتئین هستند.
در یکی از سوالاتی که در روند تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی پرسیده می شود، این است که کدام پروتئین برای سلامتی بهتر است! بهتر است بدانید که غذاهای گیاهی حاوی فیبر هستند و برای دستگاه گوارش بسیار مفیدند. از طرفی دیگر، معمولا منابع پروتئین حیوانی حاوی مواد مورد نیاز بدن انسان مانند آهن و ویتامین ب 12 هستند. کارشناسان سلامتی بر این امر تاکید می ورزند که ترکیبی از پروتئین گیاهی و حیوانی برای سلامتی مفید است و هرگز نباید در مصرف هیچ یک از این پروتئین ها زیاده روی کرد.
کدام پروتئین برای برای عضله سازی بهتر است؟
یکی دیگر از سوالاتی که در روند تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی پرسیده می شود در مورد بهترین پروتئین برای عضله سازی است. ورزشکاران اغلب پروتئین وی را برای عضله سازی انتخاب می کنند. این پروتئین زمان لازم برای عضله سازی را تسریع می بخشد و سبب می شود زودتر به اهداف ورزشی خود دست پیدا کنند.
همچنین، این پروتئین به ترمیم و تقویت عضلات پس از یک تمرین شدید کمک می کند. مطالعات نشان داده اند که بسیاری از منابع گیاهی مانند سویا حاوی مقادیر مشابهی از پروتئین هستند. به همین دلیل کارشناسان استفاده از ترکیبی از پروتئین های گیاهی و حیوانی را در طول تمرینات ورزشی توصیه می کنند.
اکنون ممکن است در روند تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی این سوال برای شما پیش بیاید که پروتئین گیاهی بخوریم یا حیوانی؟! در بالا به آن اشاره کردیم که ترکیبی از دو پروتئین برای سلامتی مفید است. پروتئین های گیاهی می توانند سطح کلسترول خون را کاهش دهند و این موضوع به حفظ سلامت قلب کمک می کند. همچنین، گیاهان حاوی فیبر هستند که برای حفظ تعادل دستگاه گوارش بسیار مفید هستند و می توانند سلامتی کلی فرد را بهبود ببخشند.
نتایج یک متاآنالیز در سال 2016 نشان می دهد که خوردن پروتئین حیوانی، به ویژه پروتئین حاصل از گوشت قرمز فرآوری شده، خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد. از طرف دیگر دانشمندان به این موضوع اشاره کردند که مصرف پروتئین گیاهی باعث بروز مشکلات زیادی در مغز می شود و خطر سکته مغزی را افزایش می دهد. در نتیجه، بهترین روش استفاده از پروتئین های گیاهی و حیوانی همراه با یکدیگر است.
پژوهشگران در یک مطالعه که در مورد تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی بود به بررسی تفاوت میان آمینواسید های موجود در منابع حیوانی و گیاهی پرداختند. محققان در این پژوهش به این نتیجه رسیدند که محتوای ایی.ای.ای (E.A.A) (یک نوع آمینواسید) در « جو » به طور متوسط 21 درصد است.
اما محتوای این آمینواسید در گندم تقریبا 22% است.آمینواسید EAA در مایع شیر 43 درصد و در تخم مرغ 32 درصد است. شاهدانه شامل 5.1% آمینواسید و در ذرت شامل 13.5% آمینواسید است.اما محتوای آمینواسید موجود در شیر 9% و در تخم مرغ 7% است. میزان آمینواسید های دیگر نیز در پروتین های گیاهی پایین بود.
به طور کلی اگر می خواهید بدنی سالمی داشته باشید باید پروتینهای گیاهی و حیوانی را باهم استفاده کنید. اگر گیاه خوار هستید بهتر است مکملهای پروتینی و ویتامین دار را در رژیم غذایی خود بگنجانید. آمینواسید ها نقش بسیار مهمی را در سلامت عمومی بدن بازی می کنند. عضله سازی و رشد استخوانها یکی از وظایف اصلی این ریز مغذی ها در بدن هستند. در کنار این وظایف، آمینواسید ها به حفظ ایمنی بدن، جلوگیری از بروز بیماری های مختلف و بالا بردن انرژی بدن و بازسازی و ترمیم سلولها کمک شایانی می کنند.
مصرف پروتینها در دوران میانسالی بسیار حائز اهمیت است. پروتینها از ابتلا به بیماری تحلیل عضلات در میان سالی جلوگیری به عمل می آورند. گنجاندن غذاهای سرشار از آمینواسید های مورد نیاز بدن و یا مکملهای مربوطه در رژیم غذایی بسیار مهم است! در نتیجه در پایان شما نیز به این نتیجه رسیده اید که در تفاوت پروتئین گیاهی و حیوانی شما به هر دو منبع نیاز دارید.
نتیجه گیری
همانطور که در این مطلب خواندید خواندید اهمیت فعالیت فیزیکی غیر قابل انکار است و اگر به کودکان فرصت پرداختن به این امر در زندگی داده نشود، بی‌توجهی و سهل‌انگاری است.
کامنتی ثبت نشده است
ارسال نظر